Tasty Sounds and wines

20 december 2017 - Picton, Nieuw-Zeeland

Via Richmond en Nelson hebben we koers gezet naar Blenheim. In eerste instantie rijden we langs de Tasman Bay maar het lijkt meer op een waddengebied daar het eb is. Vervolgens komen de fruitplantages en wijngaarden voorbij. In de verte zien we al een bergketen liggen waar we door heen moeten. Al gaat dat met een omweg, want ze zoeken hier de makkelijkste route om een weg aan te leggen. Via een kronkelende Highway kruisen we Bryant Range. De bergen zijn hier voornamelijk bedekt met dennenbomen. Vaak zie je ook alleen maar kale bergen omdat er flinke houtkap heeft plaatsgevonden. Tot onze grote verbazing staat er zo maar in de middle of nowhere een kerstboom met alle ballen en slingers. Hilarisch! Wie dat bedacht heeft.

In Blenheim aangekomen nemen we onze intrek in het Quality Marlborough Hotel. Helaas geen appartement dit keer. Je merkt dat de kerstvakantie er aankomt. Vele accommodaties waren al vol geboekt. ’s Avonds hier ook ons diner genuttigd, wat nogal een tegenvaller was. Twee verschillende gerechten, maar beiden waren even smakeloos. Werkelijk onbegrijpelijk hoe je een vrij simpele maaltijd zo kunt verknallen. Maar a la. Dus dat wordt de komende dagen op zoek naar andere restaurants. De wijn daarentegen was prima want ook hier hebben ze de Babydoll, die we in Franz Josef al hebben mogen proeven. En tot onze grote verrassing zit de wijngaard maar een half uurtje rijden ten zuiden van deze stad. Deze naam werd ons tweemaal geadviseerd, dus we gaan er zeker even heen.

De volgende dag een leuke fietstour tussen de wijngaarden gedaan van Blenheim richting Renwick. Het fietsen hier is toch wel een andere ervaring. We dachten een redelijk rustige weg te treffen maar helaas bleek het giga druk. Misschien ook wel omdat het zaterdag was. Maar goed, als auto’s met 100 km per uur langs je heen razen is dat niet echt fijn. Vooral niet als iemand leuk denkt te zijn en nog even een dot gas op de koop toe geeft. Gelukkig nemen de meeste automobilisten wel afstand van de fietsers. Op sommige stukken waren er wel fietspaden, maar de kwaliteit zoals wij die kennen? In Nederland hebben we het wat dat betreft wel heel goed voor elkaar.

Onderweg gestopt bij een chocolaterie. Die konden we echt niet overslaan. Hopelijk kunnen we wel lang weerstand bieden tegen de lekkere bonbons die we hebben meegenomen. Halverwege hebben we een lunch gedaan bij Whitehaven. Ontstaan uit een winery, maar inmiddels zit er van alles en nog wat bij. Erg leuk en een fantastische keuken. Absolute aanrader.

Eenmaal terug in Blenheim even heerlijk genoten van een koud biertje. Na zo’n 30 km voel je je billen wel. Daarna nog even kerstinkopen gedaan. Want ja als je de feestdagen met familie of vrienden viert moet er ook iets tegenover staan. Ik denk dat we wel goed geslaagd zijn.

Tijdens de voorbereiding van onze reis hadden we bedacht dat het leuk zou zijn om er ook een treinreis in mee te nemen. We wilden in eerste instantie van Darwin naar Ayers Rock maar dat kon ik die periode niet. Vervolgens bedachten we dat het misschien wel leuk zou zijn om dan van Christchurch naar Picton per trein te reizen. Ook dat bleek niet mogelijk vanwege de heftige aardbeving van november 2016. Want de train rijdt ook langs Kaikoura, het epicentrum.

In Blenheim bereikte ons het bericht dat de weg naar Kaikoura sinds 2 dagen weer geheel open is. Dus hop in de auto en die kant op gereden, zo’n 140 km zuidelijker. In eerste instantie reden we door, naar het leek, kale bergen die achteraf groen waren met goudgele aren van grassen. Eigenlijk best wel een mooi gezicht omdat je zo de contouren van de bergen goed kunt zien. Verderop reden we vlak langs de kust met zwarte stranden, terwijl we ook al weer hoge bergen in het vizier hadden met besneeuwde toppen.                                                                                              Allengs kregen we door dat er nog hard gewerkt wordt aan zowel de weg als het spoor. De weg is open maar nog lang niet klaar. Het spoor kan pas in de loop van volgend jaar weer in gebruik genomen worden. Je ziet ook steeds meer kale plekken in de bergen van aardverschuivingen. Ongeveer de laatste 50 km merken we dat er hele delen van de bergen zijn verdwenen en dat de weg op bepaalde plekken ook gewoon weg is. Sommige stukken weg zijn op een iets andere plek gesitueerd. Als je bedenkt wat dit voor de bevolking moet hebben betekend wordt het je gauw te moede. Geen doorgaande weg, geen spoor. Wil je iets over de weg vervoeren vanaf Picton dan moet je gigantisch omrijden om er te komen. De enige redelijke mogelijkheid leek ons per schip, maar we hebben geen havengebied gezien. Dus hoe ze dit hebben opgelost? Geen idee. Wel begrijpen we nu hoe moeilijk het is om goederen ergens te krijgen als een deel van de infrastructuur is weggevaagd. En dan is dit nog een heel ontwikkeld land.                                                                                                             De wegwerkers zijn blij dat de weg weer berijdbaar is en zwaaien naar elke automobilist die langskomt. Deze zwaaien terug, alleen al uit dankbaarheid voor het vele harde werk van het afgelopen jaar. Op diverse plekken in de bergen zien we meetstations staan. Als we navraag doen blijken deze inderdaad in de gaten te houden wat de aarde doet. De bewoners krijgen via hun mobiele telefoon bericht als het weer begint te schuiven.                                                                                            In het stadje zelf lijkt alles redelijk normaal tot we beter kijken. Diverse winkels zijn nog dicht of geheel afgebroken en luifels worden met stutbalken ondersteund. Er valt nog veel te doen om alles weer hersteld te krijgen. Het voordeel hier ten opzichte van Christchurch is dat er voornamelijk veel laagbouw is. Dat is sneller hersteld of afgebroken en opnieuw neergezet dan de hogere flats.                                              We rijden door naar een uitkijkpunt waar je ook toegang hebt tot een zeeleeuwen kolonie. Al glijdend en soms klauterend over oud lavagesteente lopen we naar de rand van de zee. Over het gesteente ligt aan het begin een laagje cement-achtige substantie. Vermoedelijk is dit ontstaan door de aardbeving. We kunnen de zeeleeuwen heel dicht naderen. Prachtig om te zien hoe ze in een kleine poel tussen de rotsen rondzwemmen of gewoon lekker liggen te luieren, maar waar ze ook de jongen goed kunnen verzorgen.

Op de weg terug een bezoek gebracht aan de wijngaarden van Peter Yealand. In Franz Josef maakten we al kennis met de Baby Doll wijn en in Kaiteriteri werden we geadviseerd om hiernaar toe te gaan als we in Blenheim zouden zitten.                  Peter Yealand, een vanuit Australië geëmigreerde man, is nog niet zo heel lang geleden begonnen met druiven te verbouwen en heeft inmiddels, voornamelijk aan de kust, een gigantisch stuk grond met verschillende soorten druiven.  We hebben een klein proeverijtje gehouden en mochten zelf over het terrein rijden voor een tour door de wijngaarden. Deze man heeft het goed voor elkaar. Mede door zijn manier van werken met onder andere de Baby Doll schapen en het planten van bloemen en kruiden om zo het gebruik van bestrijdingsmiddelen te beperken. Zeer indrukwekkend hoe enorm groot zijn landgoed is en dan hebben we langs niet alles gezien, want het schijnt dat hij op andere plekken in het land ook nog druiven verbouwd. Helemaal knap als je bedenkt dat hij helemaal niets van druiven en wijn wist toen hij begon.

Was het gisteren nog een heerlijke warme en zonnige dag, vandaag moeten we het even met minder doen. Al valt het allemaal nog mee want er was in eerste instantie regen voorspeld. Daarom zijn we maar wat gaan toeren door de omgeving. Marlborough is een prachtig gebied en is naast zijn wijnstreek ook erg bekend om zijn Sounds. Deze inhammen in het noorden lijken veel op het Fiordland in het zuidwesten. Weliswaar zijn de bergen in het noorden niet zo hoog en de bomen minder groot, maar de omgeving is er absoluut niet minder mooi om.

Picton is een leuk klein plaatsje waar de ferry ligt die ons komende donderdag naar Wellington zal vervoeren. De weg er naartoe was al mooi, maar de toeristische route richting Havelock was echt de moeite waard. De route voert deels langs de Queen Charlotte Sounds en de Mahau Sounds met verschillende lookouts. Om bij één lookout te komen moesten we nog even stevig omhoog wandelen. Maar dan krijg je er toch weer een prachtig uitzicht voor terug.

Daags erna zijn we al vroeg weer naar Picton gereden en zijn op een boot gestapt van de Cougar Line. Deze heeft ons afgezet in Ship Cove, dan ben je bijna buitengaats. Het schijnt dat Captain Cook hier ooit als eerste voet aan wal heeft gezet en dat het hem zo goed beviel dat hij 100 dagen is gebleven.                                                        Wij zijn echter aan de wandel gegaan om uiteindelijk na 6 uur in de Endavour Inlet bij de Funeaux Lodge weer opgepikt te worden te worden. Een hele mooie wandeling, die heel steil begon, maar achteraf best meeviel. We waren dan ook ruim binnen de tijd binnen met 15 km in de benen. Dus het biertje naderhand ging er erg goed in.

’s Avonds ook nog eens heerlijk gegeten in een nieuw restaurant in Blenheim genaamd Goodhome. Eerder waren we die voorbijgelopen omdat we dachten dat het een meubelzaak zou zijn. Maar ja, what's in a name.

Inmiddels is onze laatste dag op het zuidereiland aangebroken en zitten we in Picton met een fantastisch uitzicht over de Sounds. Een betere afsluiter kunnen we ons niet wensen. Morgen brengt de Interislander ons naar Wellington en vandaar hopen we in 2 dagen Auckland te bereiken. Mooi op tijd om kerst met de familie aldaar te vieren.

We hebben nog wel een extra uitdaging: zorgen dat alles weer in de koffers past. 

Op het Zuidereiland hebben we in totaal 3450 km gereden.

Foto’s

4 Reacties

  1. Ilna:
    20 december 2017
    Wens jullie alvast hele fijne dagen toe met jullie familie!
    Save journey!🎄🍀😘
  2. Christine:
    20 december 2017
    Believe it or not, maar jullie verhaal komt in mijn reclamepostvak binnen. Vanwege de Babydoll waarschijnlijk 😃 Nog veel plezier daar en tot gauw
  3. Hester Neary:
    21 december 2017
    Another great adventure by you guys, I have loved reading every single update, but all good things must come to an end :( , and now you are on your way on the ferry to us in the north of the north island. The sun, the beach and sea (and SUP board) awaits you so hope you brought your swimming togs :) Drive safe and see you real soon <3
  4. Kees Kuijpers:
    21 december 2017
    Mooi bedankt voor het leuke verhaal. De kerstsfeer zit erin + de wijn. Geniet en tot in Nederland. Fijne terugreis!