Ya minyah (goodbye) - The final chapter

Als we Pemberton weer verlaten rijden we door prachtige bossen met al die Giant Karri’s en big Bloody Marri’s. Als we Nornalup naderen krijgen we nog meer mooie giganten te zien: the Red and the Yellow Tingle Trees. Het is zeker geen straf om hier te rijden😉 Je rijdt hier trouwens van het ene NP hup zo in het volgende NP. Er vindt hier ook veel houtkap plaats. Dat zagen we al in Pemberton met zijn oude houtzaagmolen. De tramlijn was dan ook in eerste instantie bedoeld om de stammen te vervoeren.

We zitten nu in Denmark in een cabin op een camping met prachtig uitzicht op de rivier de Denmark. Deze loopt hier vlakbij uit in een baai, de Wilson Inlet. Het zijn momenteel veel regenachtige dagen, we proberen dan ook zoveel mogelijk de droge momenten te pakken. Anderzijds merken we dat de stoffige omgevingen van de laatste dagen ons aardig op de longen begint te werken.  Wat extra rust komt ons dus niet geheel verkeerd uit.

De eerste volle dag zijn we een stukje teruggereden en hebben de afslag naar William Bay genomen. Nu dachten we alle soorten baaien wel gezien te hebben, maar deze overtrof onze verwachtingen. Door de grote rotsen in zee worden er zogenaamde Greenpools gevormd. Je kan hier heerlijk zwemmen en snorkelen. Het zonnetje scheen lekker, alleen de wind maakte het wat fris om een duik te nemen. Na even heerlijk genoten te hebben van het opspuitende water hebben we het pad naar ‘the Elephants Rock’ genomen. Een leuke wandeling die eindigde bij een groepje rotsen waar je makkelijk een kudde olifanten in kon ontdekken. Al bleek niet iedereen dat te zien. 

Door de dreigende buien hebben we het de volgende dag rustig aangedaan. Een wandelingetje vlakbij door een stuk bos in de hoop dat we bij de oceaan zouden eindigen. Dat bleek echter te ver, dus maar omgekeerd.

Vrijdags beloofde het heerlijk weer te worden, een zonnetje en 17 graden. Eigenlijk wilden we de Granite Skywalk bezoeken, maar dat is nog een aardig stukje rijden en het weer zou ’s middags minder worden. Daarom naar Albany gereden en daar het Historic Whaling station bezocht. Het stuit tegen de borst als je weet wat er daar allemaal gebeurd is, maar ja, zo waren de tijden.  In 1963 zijn ze gestopt met het vangen van de Humpbacks en hebben zich geconcentreerd op de Spermwhales. De olie die deze beesten leverden werd voor vele doeleinden gebruikt en was vaak beter dan andere soorten olie. Door veranderende inzichten zijn ze daar in 1978 ook mee gestopt. Een aderlating voor het dorp, want zo’n 102 mensen verdienden hun brood met het vangen van deze geweldige zeedieren. Nu is van het hele terrein maar een museum gemaakt compleet met een 3D movie en diverse andere films. Verder hebben ze er een botanical garden aangelegd met daarbij een wildlife park. Vooral het dierenpark bood ons een trieste aanblik; diverse diersoorten in kleine kooien van metaal. De botanische tuin was ook niet super. Maar misschien zijn we wel te veel verwend met al het andere moois dat we al gezien hebben. 

Na een lekkere lunch met gefrituurde garnalen 🤤 zijn we doorgereden naar de Blowhole, een mooi natuurfenomeen. Deze zagen we echter niet spuiten, daarvoor moeten de golven hoger worden. Het geluid was echter aardig dreigend. Ernaast staand verwachtte ik elk moment dat het water toch naar boven zou komen. Verderop in zee zag ik plots wat beweging: een groep dolfijnen waren aan het spelen in de golven. Fantastisch om ze zo bezig te zien.

Daarna nog de Gap en de Natural Bridge meegepakt. De Gap is een grote kloof waarin het water met grote golven binnenstroomt. Je kunt hier over een mooie boardwalk naar toe wandelen.  We worden verwelkomd met de woorden: Welcome to Antarctica.  Ja ja, die Aussies hier bedenken maar wat dachten we. Maar wat blijkt: Zo’n 1350 miljoen jaar geleden botsten Antarctica en Australië met elkaar, waardoor ze 1300 miljoen jaar aan elkaar vastzaten. Hierdoor vind je hetzelfde gesteente op beide continenten. Natuurlijk hebben Aboriginals ook hierover een mooi Dreamtime story. Zie hiervoor de foto Torgadirrup Dreaming.

Ernaast ligt de Natural Bridge, een boog van rotsen boven het water. Door erosie zijn de stenen eronder verdwenen en meegenomen door de golven, waardoor er een mooie brug ontstaan is. Je loopt er echter beter niet overheen, want in de loop van de tijd erodeert het verder en je weet niet wanneer het ineen kan storten. 

En dan is het alweer onze laatste dag dat we iets kunnen gaan ondernemen hier.

Helaas ontvingen we het treurige nieuws dat onze zwager is overleden. We willen echter graag afscheid nemen en we hebben het gevoel dat we het meeste hier wel gezien hebben. Bovendien is het weer hier niet super. Het is een te koud en te nat voorjaar en het duurt nog zeker een week voor het beter wordt. Morgen wordt het zelfs voornamelijk regen en een temperatuur van 11 graden🥶. Hier hadden we niet op gerekend toen we bedachten het zuidwesten te bezoeken. 

Hoe mooi het hier ook is in de regen is het een stuk minder.

Maar goed we hebben nog een dag. Nou ja een halve dag, want alleen ’s morgens lijkt het droog te blijven. Richting Nornalup ligt de Valley of the Giants en daar kun je over the Tree Top Walk wandelen. Een geweldige ervaring tussen die grote Tingle trees. Ook de wandeling in het Ancient Giant Tingle Forest is prachtig, vooral de Grandma and the King maken indruk. En wat hadden we een mazzel, want op het eind begon het al wat te sputteren.

Op de terugweg zijn we langs the Tipshop gereden, de kringloopwinkel hier. We laten wat spullen achter die we niet mee kunnen nemen op onze vlucht, zoals het extra matrasje en de snorkelsets. Er zal vast iemand erg blij meegemaakt worden. Weer terug naar Denmark worden we de weg afgeleid door de politie 🚔. Alcoholcontrole 🍺 om 1.00 uur ’s middags 😂. 

En dan nu de voorbereidingen voor de terugreis; nog snel wat kleding wassen (te weinig warme kleding meegenomen) en de boel inpakken. Morgen rijden we terug naar Perth om vandaar door te vliegen naar Nederland.

We hebben weer genoten van dit grote indrukwekkende land. Ondanks de westerse inslag waan je soms toch in een minder ontwikkeld land. De oude huizen, vaak een chalet, met weinig tot geen verwarming, de oude roestige machines en auto’s aan de kant van de weg of bij iemand in de tuin. De lange wegen, waar je alleen maar natuur ziet en amper auto’s tegenkomt en het dorpje al voorbij bent eer je het in de gaten hebt.  De vele dirtroads, ook in het zuiden. Daarentegen rijden er hier veel 4WD’s, liefst wit ondanks al het rode zand. Bij het inrijden van een dorp zie je veelal eerst een liquorstore 🤔 De drank krijg je in een bruine papieren zak mee, zodat je net een zwerver voelt uit die oude films 🤣Soms zie je plots een blauwgeverfde dode boom. Dit blijken ze in WA te doen ter herinnering aan mensen die zijn overleden aan een mentale ziekte om zo het onderwerp bespreekbaar te maken en te houden. Ondanks de vele rivieren die het land rijk is zie je hier geen scheepvaart. De meeste rivieren vallen in de zomer droog en zijn daarom alleen geschikt voor de pleziervaart en de visserij. Dat laatste doen ze hier erg graag hebben we gemerkt. De overheid wil er echter paal en perk aan stellen in verband met de overbevissing. Daar zijn ze hier niet echt allemaal blij mee.

De mensen zijn over het algemeen erg aardig en behulpzaam en mogen graag een praatje aanknopen. Als ze onze reisverhalen horen krijgen we vaak de opmerking: you have seen already more of this land then we have. 😁

Waarschijnlijk zeggen we nu definitief “Goodbye”, maar ja zeg nooit nooit😉

Accommodatie: 

Denmark - Denmark Rivermouth CP

Totaal aantal gereden KM's : 1752

in totaal hebben we 9387 km afgelegd met camper en auto.