Blowing in the wind

Vanuit Port Gregory zijn we verder naar beneden getrokken. Het landschap verandert steeds meer naar velden met goudgele halmen van het graan, afgewisseld met weilanden met koeien of schapen, heel veel schapen. Inmiddels krijgen we ook steeds meer het gevoel dat we meer en meer in de bewoonde wereld geraken. Als we Northampton binnenrijden kunnen we zelfs alweer de radio ontvangen.  Dat was voordien een opgave, want of je hoorde totaal niets of de zender was slecht en was snel weer verdwenen. We zijn gestopt bij de Hampton Gardens om wat boodschappen in te slaan en even informatie te vragen bij de plaatselijke vvv.  Daar krijgen we wat info over een aantal campings in de omgeving en het museum wat bij het visitors centre hoort. Natuurlijk gaat dit grotendeels over de oorlogen, bij gebrek aan oudere historie.

Wel is er een soort van hommage aan zo’n negen footy-players die uit de buurt komen en in de hoogste league hebben gespeeld. Eentje had dit jaar zelfs een ‘brownlow medal’ ontvangen, als fairste speler van het seizoen.

We vonden een heerlijk plekje in duinen bij Coronation Beach, net boven Geraldton en nee dat heeft niets met die oude tv-serie te maken. Het is een eenvoudige campsite met een Oz bush loo en zelfs een douche. Nou ja, je moet dan wel zelf je warme water in de solar shower meenemen, ophangen en dan kun je douchen.  Het haakje om het op te hangen zit echter vrij hoog, dus dat was nog niet zo makkelijk. We zijn de lookout opgeklommen en kwamen daar in een leuk gesprek met een pastor, die hier voor een retraite kwam.  Het uitzicht is geweldig en ’s avonds een mooie spot voor de zonsondergang. 

Danny was de volgende dag jarig en dat hebben we heel rustig gevierd met een paar leuke strandwandelingen en natuurlijk een lekker gebakje bij de koffie. Heerlijk relaxt.  Voor zijn verjaardag hebben we een tour naar de Abrolhos eilanden geboekt. Hier hadden we al meer mensen over gehoord en moet erg mooi zijn.  2 dagen later zou het plaats vinden. 

’s Nachts kregen we regen. Eindelijk dan toch. Niet genoeg om de camper goed schoon te spoelen, maar hij oogde al iets beter. En alsof de dag niet nog slechter kon beginnen ontvingen we een cancelation van de geboekte tour. Het weer is te slecht. Nu moet gezegd dat de temperatuur inmiddels flink is gedaald en de wind alleen maar sterker geworden. We zouden met een catamaran naar de eilanden hoppen en dat kan al behoorlijk stevig te keer gaan.  Veel mensen zien echt geel en groen van zeeziekte en dat zou alleen maar erger worden. Bovendien, snorkelen met 20 graden en harde wind is niet ons idee van een fijn uitje. Jammer maar we vinden nog wel wat anders leuks om te doen. de harde wind komt trouwens uit het zuidwesten van Antartica, vandaar de kou, die we niet meer gewend zijn. 

Dan down naar Geraldton, de tweede grote plaats in WA na Perth. 😂  Het aantal inwoners bedroeg in 2016 38.634 tegenover bijna 2,1 miljoen in Perth in 2022 en het ligt aan de Batavia Coast.

Het is dus inderdaad een klein stadje, goed voor wat boodschappen en een wandelingetje. 

Toen we bij het museum langsliepen zagen we een bootje liggen, het bleek om de longboat te gaan van de Batavia die hier in de 1629 voor de kust is vergaan.  De commandant en de kapitein en 46 andere opvarenden zijn met dit bootje van ruim 10 meter vertrokken om hulp te zoeken in Jakarta, waar ze een maand over hebben gedaan.  Zelfs een paar vrouwen een baby waren mee aan boord en een kleine hoeveelheid proviand. Een huzarenstukje, want ze hebben zo’n 1500 mijl moeten varen om leven en wel in Batavia aan te komen. If you want to know more about the horrible Batavia story, than take a look at the photo and read the rest. 

Als we verder rijden wordt het landschap steeds gevarieerder en de bomen worden groter. In het noorden blijven het allemaal maar kleine ielige boompjes, hier groeien ze uit tot forse jongens.  We slaan af bij Central Greenough Historic Settlement. Misschien dat we hier nog wat leuke info opdoen en misschien kunnen lunchen. 

De binnenkomst is echter al vreemd, want je loopt gelijk door naar een soort lunchroom. Waar je tickets moet kopen is ons onduidelijk en we lopen dan ook maar gelijk naar buiten om de gebouwen te bekijken.  Het is echter niet wat we verwachten: een aantal gebouwen uit de 19e eeuw, zoals een kerkje en een schooltje. Eén gebouw is open en daar lopen we even naar binnen.  Op één kamer na, waar een tafel staat met wat gereedschap, zijn alle ruimtes leeg.  We houden het maar voor gezien en gaan terug naar de camper. 

In Geraldton bij Macca (free wifi) hebben we een duincamping geboekt in Dongarra. Het wordt nu aardig vervelend, want vele campings zijn helemaal volgeboekt en zelfs nog de week erop.

Gelukkig konden we hier nog 2 nachtjes terecht en buiten onze verwachting om blijkt het een ideale plek te zijn om vogels te spotten, zoals de Black Swan met de Irwin river vlak naast de camping.

Het fijne van deze camping is dat we nu een site ensuite hebben d.w.z. we hebben ons eigen toiletgebouwtje. Dit komen we wel vaker tegen, maar de sites zijn altijd duurder dan de zonder ensuite.  Hier heb je alleen maar met ensuite. Wel zo fijn.

De temperatuur komt deze dagen echter niet boven de 20 uit en ’s nachts duikt hij onder de 10.  De dikke jassen maar aan.

Accomodaties:

Geraldton – Coronation Beach

Dongara    – Seaspray Caravan Park