Behave 😉

Daarna op naar Kununurra, een klein stadje dat als toegangsweg tot de Kimberleys gerekend wordt. 

Zoals als vele wegen hier in het noorden is de weg lang en saai, elke afleiding is welkom of het nu een roadtrain is of een bijzondere Boab tree. 

In Kununurra de nodige boodschappen voor zeker een week gehaald. En dat valt niet mee als je alleen de beschikking hebt over een koelkistje. Maar wonderwel hebben we hem vol kunnen proppen en hebben we ook wat droog spul mee voor de noodgevallen. Omdat het brood hier snel beschimmeld hebben we dat er in kleine pakketjes ook maar ingestopt. Hopelijk gaat dit goed werken.

Tevens hebben we nog een fan opgehaald, want dat zweten waren we inmiddels wel beu. En ook een matrasje voor onder het grote matras voor mij, want mijn rug begint dit bed nu toch wel te voelen.

De Telstra simkaart is inmiddels ook geactiveerd, dankzij een man bij shop waar ze veel telefoonspullen verkopen. 😅

En ja hier is een Information centre waar we gebruik kunnen maken van de wifi. Alle verhalen snel geupload, maar het is zoveel dat kost wel even tijd. Ondertussen zit Danny naar een Aboriginal dame te luisteren die probeert te achterhalen hoeveel geld ze nog op de bank heeft om een busticket to home and her son te kunnen kopen. Blijkt ze niet genoeg op de rekening te hebben staan en ze was zo verdrietig dat Danny voorstelde om haar het te kort te schenken. Hier was ze natuurlijk ontzettend dankbaar voor en Danny kreeg een knuffel van haar 😄

Even later kwam de dame van het info centre naar ons toe en bedankte ons door mij een hanger te geven van zebrarock. Dit is een speciaal gesteente dat je maar op een paar plaatsen in Australië vindt en waar o.a. sieraden van gemaakt worden. Zo ontzettend lief ook al was het koordje gebroken. Ik ben er blij mee en draag het nu continue.

We voelen ons nu wel redelijk klaar voor het echte werk.

Morgen op pad naar de Bungle Bungles in Purnululu NP, of zoals Danny het uitsprak: Pornolulu 🙃.

Afgelopen nacht goed geslapen ondanks de warmte. Het zou zo’n 25 graden blijven vannacht, maar vanmorgen viel de temperatuur alleszins mee. Wel werden we opgeschrikt door een paar vogels die hun territorium in the middle of the night moesten verdedigen. Go to sleep 🥱

Vervolgens leek het te regenen en niet zachtjes ook. Maar dat bleken bloempjes en bladeren van de boom naast ons. Heeeel veel. Het leek wel herfst. 

Rond het middaguur kwamen we aan op het Bungle Bungle CP (Caravan Park) en er was gelukkig plaats genoeg ook voor een powered place. Deze camping lijkt geschapen voor alternatievelingen, maar we zien toch de nodige caravans/campervans met airco en of satellietschotel. 🫤

Omdat we toch twijfelen of we wel het park echt in moeten gaan met de campervan (zeer slechte weg) hebben we voor de volgende dag maar een bus tour geboekt en voor vanmiddag een helikoptervlucht over het gebied.

Dat laatste was fantastisch. Het is een hoop herrie maar oh wat mooi. Om erdoor heen te rijden of nog beter te wandelen lijkt ons geweldig, maar dit is het summum want je ziet zo goed hoe indrukwekkend het gebied in zijn totaliteit is. Liam, onze piloot, wist ons te vertellen dat in het gebied van de Bungle Bungles botten zijn gevonden van een dinosaurus die opalen waren geworden.

Heel bijzonder. Vanuit de lucht heb je een mooi uitzicht op de beehives, zoals de Bungles ook wel worden genoemd. The indignous people maken van dingen meervoud door de naam te verdubbelen. Zo wordt een bungle, bungle bungle als er meer dan een staat. Dat is ook een manier😃

Je ziet vanuit de lucht mooi hoe droog het landschap is. Veel spinifex, groene polletjes gras, maar wel uitkijken want ze zijn scherp. In de 19e eeuw gebruikten ze kamelen om het land te leren kennen, want deze beesten eten het wel in tegenstelling tot paarden. Het land wordt doorkruist door groene strepen, waar je de creeks kunt vinden omringd door groene struiken en bomen. Nu veelal droogstaand, maar straks stroomt er weer voldoende water voor een jaar doorheen. Sommige kreken die droogstaan blijken ineens vol bomen te staan. 

Nu lekker bij de camper en ons voorbereiden op een korte nacht, want om 6.15 uur moeten we al klaar staan. Dat wordt een hele lange dag.

Het weer is wel aan het om slaan. Het was een heerlijke dag, minder warm en zweterig en zeer belangrijk: minder vliegen😁.

 Benieuwd wat de nieuwe dag ons gaat brengen. 

Dag 16 was fantastisch. Met een leuke groep mensen over ruige wegen in een 4WD bus met als chauffeur Bernie. Danny had al ergens gelezen dat de Bungle Bungles pas in 1983 zijn ontdekt door een filmcrew die erover heen vloog. De bijzonderheid van dit gebied werd al snel door de overheid onderkent en een paar jaar later was het gebied een Nationaal Park. Het gebied was onderdeel van een particulier en viel onder Mabel Downs dat 240.000 hectare beslaat. De Bungles zo’n 45.000. 

Inmiddels is het hele gebied verkocht en moesten de koeien die hier vrijelijk rondlopen gevangen worden. Dat is nogal een klus. Een paar dagen lang met helikopter, quads etc. het gebied doorkruisen om ze op te drijven. Een aantal bleken zich niet te laten zien en lopen nu nog steeds vrij rond. 😄

De bungle bungles zijn 360.000.000  jaar oude grote hoge bergen die ineengedrukt werden door aardbevingen. Het ingedrukte zandsteen kwam omhoog en zo werden er beehives gevormd.

Via het Visitors Centre op naar onze eerste echte stop ‘Cathedral gorge’. Onbeschrijfelijk mooi. Je moet het zelf gezien hebben om te begrijpen wat we bedoelen. De weg ernaar toe was al prachtig met een leuke stevige klim. De stilte en het majestueuze van deze grot is niet te bevatten. Telkens worden we weer verrast door nieuwe fotomomenten.

Niet alle medepassagiers konden zover wandelen, maar het was zeker de moeite waard voor degenen die het hebben gered.

Daarna werden we getrakteerd op een heerlijke lunch, in kleine koeltasjes verpakt en ging het gehobbel verder naar Echidna Chasm. Hier hadden we al heel vaak mooie foto’s van gezien, maar in het echt!? 

Sorry guys, ik verval weer in termen als onbeschrijfelijk mooi ed. It’s amazing. We dachten een klein stukje de kloof in te lopen, maar hij bleek bijna eindeloos. Een gigantische lange smalle kloof waar je door heen wandelt, klimt en klautert. Zelfs de schoenen moesten uit om via het water verder te kunnen. De foto’s laten niet zien hoe mooi het echt is. 

De weg terug was lang en het leek alleen maar of het gehobbel nog erger was geworden. Misschien speelde vermoeidheid daarbij ook een rol. Soms vielen de ogen even dicht maar door een flinke hobbel zit je al snel weer rechtop. 🤣

Bij terugkomst op de camping snel opgefrist en daarna was het aansluiten voor een bbq. Heerlijk om na zo’n, toch best wel vermoeiende dag, niet ook nog te hoeven koken.

Gezellig met een aantal mensen getafeld en bijna iedereen heeft wel iets met het buitenland. 

Met Mal and Lynette hebben we nog wat langer na gezeten. Zij had leuke tips voor onze verdere reis, zoals de Art gallery bij Warmun. We waren hier dus al bij langs gereden, maar zagen het te laat om nog af te slaan. Wilden we op de weg naar El Questro doen. Het bleek echter zondag en de gallery was gesloten, zoals andere galleries overhere. Helaas pindakaas. We konden wel een blik naar binnen werpen en zagen inderdaad mooie werken hangen. 

Accomodaties:

Kununnura - Town Caravan Park

Purnululu NP - Bungle Bungle Caravan Park